Μία δύσκολη στιγμή στη ζωή ενός γονέα είναι εκείνη που θα λάβει στα χέρια του μία διάγνωση για το παιδί του. Τα συναισθήματα ποικίλουν και εναλλάσσονται. Ερωτήματα όπως “Τι δεν έκανα καλά;”, “Μήπως φταίω εγώ”, “Από εδώ και πέρα τι θα κάνουμε’' είναι συνήθεις, και η περίοδος προσαρμογής για τον γονέα είναι ίσως και το πιο δύσκολο έργο που έχει να αντιμετωπίσει. Ασυνείδητα κατηγορεί τον εαυτό του για τη συνθήκη αυτή.
Τον πρώτο καιρό, λίγο μετά το μούδιασμα των αποτελεσμάτων, όλα μοιάζουν δύσκολα και ο βαθμός της ματαίωσης και της αυτοκατηγορίας είναι μεγάλος. Συχνά οι γονείς κατακλύζονται από αισθήματα ντροπής και θυμού, νιώθουν αβοήθητοι και δεν ξέρουν που θα πρέπει να απευθυνθούν και ποιος θα μπορούσε να τους υποστηρίξει.
Κατηγορίες Διαγνώσεων
Μαθησιακές Δυσκολίες
Προβλήματα Συμπεριφοράς
Συναισθηματική Ανωριμότητα
Διάχυτες Αναπτυξιακές Διαταραχές
Αισθητηριακή Βλάβη
Νοητική Καθυστέρηση
Ψυχοσυναισθηματικές Διαταραχές
Ανησυχία, φόβος, αγωνία, πένθος, και απογοήτευση.
Καθώς μια σχολική επιτυχία θεωρείται αυτονόητη, σε μεγάλο βαθμό, λίγο πριν το στάδιο της αποδοχής το μέλλον αρχίζει να φαντάζει δύσκολο και τα σενάρια είναι πολλά.
Τον πρώτο καιρό λοιπόν, το πιο σημαντικό έργο που έχει να αντιμετωπίσει ο γονέας, όταν έρχεται αντιμέτωπος με τη διάγνωση του παιδιού του, είναι η αποδοχή μιας δύσκολης κατάστασης. Καθώς το στίγμα και η ντροπή που φέρει σε κοινωνικό επίπεδο ένα τέτοιο αποτέλεσμα, λόγω έλλειψης ενημέρωσης του κοινωνικού συνόλου, μπορεί πιθανότατα να φέρει τον γονέα σε μία θέση άρνησης της πραγματικότητας, σαν άμυνα, με αρχικό στόχο την προστασία και των δύο πλευρών. Μπορεί αυτή η δυσκολία να έρθει σε επαφή με την νέα πραγματικότητα να καθυστερήσει τις διαδικασίες παρέμβασης, με αποτέλεσμα τον περιορισμό των δυνατοτήτων του παιδιού. Κάτι που ίσως αποτελέσει σοβαρό εμπόδιο για την ανάπτυξη του παιδιού και την ικανότητα του για κατανόηση της δικής του πραγματικότητας, με αποτέλεσμα να διαστρεβλώσει την αίσθηση εικόνας εαυτού και την αυτοεκτίμησή του.
Σημαντικός παράγοντας στο στάδιο της αποδοχής είναι η βαρύτητα της διάγνωσης και η αναπτυξιακή απόκλιση του παιδιού, δηλαδή το επίπεδο επικοινωνίας του, η απουσία ή η παλινδρόμηση του λόγου. Η ολοκλήρωση ενός εξελικτικού σταδίου στην προσδοκώμενη ηλικία, μία αποδεκτή κοινωνική συμπεριφορά και μία επερχόμενη παλινδρόμηση καλής αναπτυξιακής πορείας είναι επίσης τα σημεία εκείνα που έρχονται να δυσκολέψουν τον γονέα και τον “αναγκάζουν” να αποδεχθεί τη συνθήκη, να συντονιστεί με τους αναπτυξιακούς ρυθμούς του παιδιού και να λάβει δράση. Ένα άλλο σημείο που πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα, και θα ήταν σημαντικό να αποφύγουμε, όταν είμαστε αντιμέτωποι ως γονείς με τα πρώτα δύσκολα συναισθήματα είναι η σύγκριση με τα αδέρφια, ή άλλα παιδιά στο κοντινό οικογενειακό περιβάλλον, τυπικής ανάπτυξης.
Μπαίνοντας σε μία διαδικασία αξιολόγησης και μετέπειτα διαμορφώνοντας ένα πλάνο παρέμβασης με κατάλληλα καταρτισμένους επαγγελματίες, θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην προσωπικότητα του γονέα, το οικογενειακό ιστορικό, το υποστηρικτικό πλαίσιο στο οποίο ζει το παιδί και το επηρεάζει άμεσα και η ικανότητα διαχείρισης μίας στρεσογόνας συνθήκης από το περιβάλλον αυτό σαν όλο. Οι περιορισμοί που έχει αναπτύξει το παιδί, με την βοήθεια επαρκώς ειδικευμένων επαγγελματιών , και με την άμεση και ειλικρινή συνεργασία του γονέα και των εκπαιδευτικών, θα επιλυθούν στον βαθμό που είναι εφικτό και θα βοηθήσουν στην εξομάλυνση των όποιων δυσκολιών προκύπτουν στο οικογενειακό - σχολικό περιβάλλον.
Η κοινωνική στήριξη, το οικογενειακό περιβάλλον, η ποιότητα της συζυγικής σχέσης, οι εσωτερικές οικογενειακές διαμάχες, και το οικονομικό πλαίσιο παίζουν σημαντικό ρόλο τόσο στη λήψη των αποφάσεων όσο και στην ανάληψη δράσης. Όσο δύσκολο και αν φαίνεται, ίσως και αποτρεπτικό αν το δούμε με τα ενοχικά μάτια ενός γονέα που θέλει να προσφέρει ανιδιοτελώς όλη την ενέργεια του στο παιδί του, έτοιμος να στερηθεί φροντίδας, είναι σημαντική η βοήθεια του επαγγελματία ψυχικής υγείας. Καθώς έρχονται αντιμέτωποι με την ντροπή και την ενοχοποίηση τους, πολλές φορές λόγω απουσίας, ασθένειας, εγκυμοσύνης, διαζυγίου και άλλων σημαντικών ορόσημων στη ζωή τους, είναι απαραίτητο να ζητήσουν βοήθεια, να φροντιστούν και να θωρακιστούν, για να είναι σε θέση να παρέχουν τα μέγιστα που είναι ικανοί να αποδώσουν.
Η αποδοχή και η επαφή με την πραγματικότητα του γονέα, είναι ίσης βαρύτητας με το πλαίσιο παρέμβασης που θα οριστεί για το παιδί. Οι γονείς είναι σημαντικό να είναι συντονισμένοι και διαθέσιμοι ,όπως και ανοιχτοί σε τυχόν παρεμβάσεις από τους ειδικούς που έχουν επιλέξει να συνεργαστούν. Έτσι οι στόχοι θα επιτευχθούν πιο εύκολα και θα βοηθήσουν στην οργάνωση της βοήθειας προς το παιδί.
Χρειάζεται καθαρή σκέψη, αντικειμενική πληροφόρηση και σταθερή υποστήριξη.
Η απόλυτη ειλικρίνεια και η αμφίδρομη κατανόηση όσον εμπλέκονται με τη διαπαιδαγώγηση του παιδιού πριν και μετά τη διάγνωση είναι καθοριστικά για την εξέλιξη του παιδιού, και για την αρμονική συμβίωση των μελών της οικογενείας.
Αρχική δημοσίευση
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
Σχεσιακή Ψυχαναλυτική Ψυχοθεραπεία
6945494044
Therapy Nest, Λουίζης Ριανκούρ 80
(4ος όροφος)